Belly B. is een toneelbewerking naar een boek van Mirjam Oldenhave over een verlegen meisje dat tot haar eigen verbazing wordt getype-cast als achtergrondzangeres van een nieuw 'to be' idool. De bedoeling is dat ze het talenten tv programma Popzouten winnen.
Eigenlijk wil het meisje het casting bureau helemaal niet eens terugbellen, maar dat regelt haar stoer broer (Tirso) wel even, zodat ze niet meer terug kan.
Het idool zelf blijkt al net zo nerveus als de zangeressen, maar ze halen moeiteloos de finale van het programma, mede dankzij een op tijd geregelde kalmeringspil voor de misselijke leadzanger.
Helaas is een dergelijke pil tijdens de finale niet voorhanden, waarna het verlegen zangeresje de rol van idool overneemt terwijl de leadzanger kotsend van de zenuwen over de pleerand hangt.
In het boek schijnt de groep, Belly B., vervolgens zijn te gediskwalificeerd, maar in deze toneelbewerking mocht de zaal stemmen, en dat deden de toeschouwers natuurlijk met overtuiging :-)
Het zal dan ook geen verbazing wekken dat in de toneelbewerking Belly B. de finale wint. Eind goed, al goed.
Tirso had de lachers wel weer op zijn hand, maar ook dat is type-casting, zulke rollen krijgt hij altijd. De tussenstukjes en aankondigingen werden in rapvorm gedaan, door een rapgroep bestaande uit vier jongens, waaronder buurjongen Sem. En die deed dat zeer overtuigend.
Dit was de laatste keer dat een van onze kinderen voor Theatrum speelde, want vanaf nu vallen ook de 9 tot 12 jarigen onder de Jeugd Theater School.
Eind mei is het de beurt aan Sebastian die in een stuk speelt dat half in het Nederlands en half in het Papiamentu is. Ik ben benieuwd.
No comments:
Post a Comment